پژوهش‌ها نشان می‌دهند زنانی که دچار نارسایی زودرس تخمدان هستند و چرخه قاعدگی آن‌ها پیش از ۴۰ سالگی متوقف می‌شود، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی شدید قرار دارند.
بر اساس گزارش گاردین پژوهشگران فنلاندی در مطالعه‌ای گسترده دریافتند زنانی که به نارسایی زودرس تخمدان (پی‌او‌آی) مبتلا هستند، با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به بیماری‌های خودایمنی قرار دارند. این یافته‌ها که در نشریه هیومن ریپروداکشن منتشر شده، می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر نحوه مراقبت و درمان این گروه از زنان داشته‌باشد.
به گفته دکتر سوزانا ساووکوسکی، پزشک زنان و زایمان از دانشگاه اولو فنلاند و سرپرست این پژوهش، این یافته‌ها نشان می‌دهند زنان مبتلا به پی‌او‌آی دو تا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی جدی مانند دیابت نوع یک، پرکاری تیروئید، لوپوس و بیماری‌های التهابی روده هستند.
در این مطالعه که بزرگترین پژوهش در نوع خود محسوب می‌شود، محققان نزدیک به ۲۰ هزار زن را به مدت دست‌کم ۱۲ سال تحت نظر داشتند. آن‌ها با بررسی داده‌های جامع بهداشتی فنلاند، حدود چهار هزار زن زیر ۴۰ سال را که بین سال‌های ۱۹۸۸ و ۲۰۱۷ تشخیص پی‌او‌آی گرفته بودند، شناسایی کردند.
نتایج این پژوهش نشان داد که ۵.۶ درصد از زنان مبتلا به پی‌او‌آی پیش از تشخیص و ۱۲.۷ درصد پس از تشخیص، حداقل به یک اختلال خودایمنی مبتلا شده بودند. به طور کلی، این زنان در مقایسه با گروه کنترل، ۲.۶ برابر بیشتر در معرض ابتلا به یک بیماری خودایمنی قبل از تشخیص پی‌او‌آی بودند.
به گفته دکتر ساووکوسکی اگرچه این یافته‌ها نگران‌کننده است، اما مهم است بدانیم که اکثر زنان مبتلا به پی‌او‌آی به بیماری‌های خودایمنی شدید مبتلا نمی‌شوند. با این حال، متخصصان پزشکی باید از این افزایش خطر آگاه باشند و بیماران را نیز در جریان بگذارند.
این پژوهش همچنین نشان داد زنانی که پیش از این به بیماری خودایمنی مبتلا نبودند، در سه سال پس از تشخیص پی‌او‌آی، به طور متوسط سه برابر بیشتر احتمال داشت به این بیماری‌ها مبتلا شوند.
پروفسور لوئیز کنی از دانشگاه لیورپول، که در این پژوهش مشارکت نداشته، در واکنش به این یافته‌ها گفت: «پی‌او‌آی وضعیتی است که هنوز به خوبی درک نشده و می‌تواند تاثیرات مخربی داشته‌باشد. این بیماری نه تنها امکان بارداری را برای زنان جوان محدود می‌کند، بلکه خطر ابتلا به عوارضی مانند پوکی استخوان را نیز افزایش می‌دهد.»
این تحقیق نشان می‌دهد که زنان مبتلا به پی‌او‌آی نیازمند مراقبت‌های جامع و چندرشته‌ای هستند، زیرا در معرض خطر بیشتری برای عوارض طولانی مدت سلامتی قرار دارند.
پژوهشگران اکنون قصد دارند مکانیسم‌های بیولوژیکی پی‌او‌آی و بیماری‌های خودایمنی را بیشتر مطالعه کنند تا به توسعه درمان‌های پیشگیرانه کمک کنند. دکتر ساووکوسکی افزود: «ما همچنین در حال بررسی این موضوع هستیم که آیا استفاده طولانی مدت از درمان جایگزینی هورمون می‌تواند از ابتلا به سایر بیماری‌ها در زنان مبتلا به پی‌او‌آی جلوگیری کند یا خیر».